نماینده ولی فقیه در نیروی هوافضای سپاه با تأکید بر اینکه در نگاه امام علی(ع) جایگاه مردم نسبت به حاکمیت همان جایگاه نماز نسبت به دین است، گفت: مردم اصل و اساس در حکمرانی علوی تلقی می‌شوند و هر آنچه موجب رنج، آزار و فساد در میان مردم شود باید از بین برود تا رضایت عامه کسب شود.
حکمرانی علوی مهمترین الگوی نظام سیاسی در اسلام است. این حکمرانی دارای اصول و مؤلفه‌هایی است که شناخت و بهره‌مندی از آن برای نظام جمهوری اسلامی ایران حائز اهمیت و انطباق حکمرانی با این مؤلفه‌ها یکی از ضرورت‌های امروز جامعه است. همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند «مشکل امروز بشریّت، فقدان عدالت و اسلام و حکومت علوی و روش و منهاج امیرالمؤمنین(ع) است.» (۱۳۷۱/۳/۳۰)
همچنین حق مردم و حاکم بر یکدیگر در حکمرانی و سلوک سیاسی امیرالؤمنین (ع) از جایگاه ویژه برخوردار است.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا تویسرکانی، نماینده ولی فقیه در نیروی هوافضای سپاه در گفتگویی در اینباره گفت:
حکمرانی علوی مبتنی بر تعالیم انبیاء
ـ شناخت حکمرانی علوی برای مسئولان به منظور پیاده سازی در سطح جامعه چه میزان ضرورت دارد؟
حکمرانی علوی مبتنی بر تعالیم بعثت انبیاء (ص) است. خطی که در حکمرانی امیرالمؤمنین(ع) پیگیری می‌شد همان خط روشن بعثت انبیای الهی بود که پیگیری می‌کردند. در نگاه معرفتی ما این نگاه به طور کامل در دوران حضرت مهدی (عج) تحقق پیدا می‌کند. در حقیقت برای حکمرانی از منظر دینی یک صراط مستقیم بیشتر نیست و این صراط مستقیم از ابتدای خلقت بشر تا روز قیامت وجود دارد و تنها ولی خدا، آن کسی است که می‌تواند این صراط مستقیم نورانی را در میان جامعه بشریت به حاکمیت مطلق برساند.
امام علی(ع) در مسیر تحقق صراط مستقیم الهی در زندگی بشر با تمام وجود تلاش کرد و یک قطعه نورانی در تاریخ زندگی بشر خلق کرد که همه به آن دوران افتخار می‌کنند. دورانی که امام علی(ع) به مدت پنج سال حاکمیت ظاهری مردم را داشت و براساس عدالت اجتماعی به گونه‌ای رفتار کرد که این حاکمیت پنج ساله به عنوان الگو برای همه نظام‌های سیاسی دنیا مطرح شد.
منشور حکمرانی علوی در نامه امام علی(ع) به مالک
ـ مؤلفه‌های حکمرانی علوی به عنوان الگو برای مسئولان جامعه چیست؟
اگر ما بخواهیم حکمرانی علوی را به طور دقیق، شفاف و روشن درک کنیم باید نامه امام علی(ع) به مالک اشتر را به خوبی مطالعه کنیم. در حقیقت منشور حکمرانی علوی در نامه امام علی(ع) به مالک اشتر تبیین شده است و حضرت علی (ع) به صورت کامل ابعاد حکمرانی در حوزه‌های مختلف سیاسی، قضایی، اقتصادی، اجتماعی و امثالهم را برای مالک اشتر و آیندگان تبیین کردند.
حضرت علی (ع) به مالک درباره حاکمیت بر مردم می‌فرمایند مردم دو دسته و گروه هستند «فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ» یک صنف از مردم برادر دینی تو هستند و صنف دیگر شبیه تو در خلقت هستند. به یک معنا امام علی (ع) در اینجا نیز داشتن دین و مذهب را عامل جدا کردن مردم نمی‌داند بلکه ایشان بر رهبر و حاکم مسلمان، این نکته را واجب می‌کند که برای همه مردم، تو باید حاکم، رهبر، دلسوز و مهربان باشی و همه را دوست داشته باشی چه مسلمان و چه غیرمسلمان، چه شیعه و چه سنی، چه دارای مذهب خاصی باشد و چه دارای مذهبی باشد که اکثریت در جامعه ندارد. مردم امروز تشنه چنین نگاهی هستند یعنی همان فرهنگی که از ابتدای انقلاب اسلامی توسط امام خمینی (ره) و امروز توسط امام خامنه‌ای در کشور ما جاری و ساری است.
امروز در کشور ما مسیحی، یهودی، شیعه و سنی وجود دارد اما همه تحت پوشش این حکمرانی علوی با دوستی و محبت زندگی می‌کنند، هرچند دشمنان اسلام سعی در ایجاد تفرقه و اختلاف مذهبی و این گونه امور دارند اما به لطف چنین رهبری حکیمانه و علوی گونه، موفق نشدند به این اختلافات و تفرقه‌ها دامن بزنند و به اهداف شوم خود برسند. بنابراین حکمرانی متعالی با ابتنا به الگوی حکمرانی علوی در جامعه محقق خواهد شد.
مردم، عمود خیمه حاکمیت
ـ چه میزان الگوبرداری از حکمرانی علوی به بهبود رابطه مسئولان با مردم خواهد شد؟
در نگاه امام علی(ع) مردم عمود خیمه حاکمیت هستند چگونه می‌گوییم «الصَّلاةُ عَمودُ الدِّینِ» نماز عمود خیمه دین است. در نگاه امام علی(ع) مردم چنین جایگاهی دارند. جایگاهی که مردم نسبت به حاکمیت دارند همان جایگاهی است که نماز نسبت به دین دارد. اساس قدرت برای مردم است لذا رضایت و خواست مردم، مصلحت حکمت و عزت مردم باید مورد تأکید رهبران سیاسی جامعه قرار گیرد و تمام قدرت‌ها از مردم نشئت بگیرد. حاکمیتی که براساس قدرت مردم شکل بگیرد می‌تواند در مقابل مستکبران و ظالمان ایستادگی کند. چه حاکم و رهبری به مستکبران پناه می‌برد؟ حاکم و رهبری که مردم پناه و تکیه گاهش نباشد.
جمهوری اسلامی در این ۴۶ سال براساس قدرت مردم توانست در برابر طاغوت زمان، آمریکای جهان‌خوار ایستادگی کند و استقلال خود را حفظ کند لذا مردم اصل و اساس در حکمرانی علوی تلقی می‌شوند و هر آنچه موجب رنج، آزار و فساد مردم شود باید از بین رود تا رضایت عامه کسب شود.
ـ یکی از نیازمندی‌های حکمرانی علوی، فهم مضامین نهج‌البلاغه در کنار قرآن است تا عموم جامعه بکارگیری این مفاهیم را حداقل در آیین‌نامه‌ها و قوانین احساس کنند، راهکارها برای فهم بیشتر و بهتر نهج‌البلاغه در جامعه به ویژه در بین مسئولان چیست؟
متأسفانه با هزاران افسوس این نکته را باید گفت که در سیستم آموزشی از مهد کودک تا مراتب عالی دانشگاهی، جای خالی تعالیم قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه احساس می‌شود. متأسفانه نتوانستیم تعالیم زیبا، نورانی، جذاب، شیرین، انسان‌ساز و جامعه‌ساز قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه را در سیستم آموزشی حاکم کنیم؛ اینجا ما مقصر هستیم.
اگر محتواهای ناب اهل‌بیت(ع) در نظام آموزشی، ساری و جاری شود، کم کم تبدیل به یک جریان اجتماعی و سپس تبدیل به فرهنگ اجتماعی و مطالبه عمومی می‌شود، آن هنگام مشکل برطرف خواهد شد اما با کارهای حاشیه‌ای و پیوستی مشکل حل نمی‌شود. مشکل زمانی حل می‌شود که نظام آموزشی ما متحول شود تا بتوان انعکاس این مضامین را در سطوح بالاتر مدیریتی مشاهده کرد.
نظر شما